आईच्या दुःखाचं डोळाभर पाणी दाटली कहाणी आयुष्याची शेवटी मनींचे सांगणे राहिले हुंदक्यांनी मुके पंचप्राण गलबला सोसले सोडतांना घर माझे महाद्वार ओस झालें आमुच्या संसारी घोटाळों न मन तिथे तरी प्राण शांत राहों जात्याच्या ओवीचा संपला वेदांत देव्हाऱ्यात वाट करपली. : पानझड : ना. धों . महानोर.