हिच्या मिठीत तुझी ऊब शोधण नाही बरं , मी तुला विसरत चाललोय एवढं मात्र खरं हिचा हात घट्ट हातात ठेवला जरा धरून , तुझ्या माझ्या सारया जागा पाहिल्या पुन्हा फिरून , विसर विसर विसरताना पाहिलं तुला स्मरून तू होतीस , नव्हतीस , पण हिचं हसणं होतं , सोबत माझ्या हिचं असणं तुझं नसणं होत , खर सांगू ? हिच्या डोळ्यात माझंच फसणं होतं , हिच्याच सोबत बांधीन म्हणतो मनामधली घरं , मी तुला विसरत चाललोय एवढं मात्र खरं . असे तसे कसेतरी जगतात काहीजण तसं हिला जरा जरा कळत माझं मन , संध्याकाळी गप्प होतो हे हि हिला कळलं , तुझी बाजू घेऊन हिने खूप मला छळल खरच मला ठाऊक नाही हिचं जुनं काही , कुणास ठाऊक का मी विचारला हि नाही आई म्हणते सोडून द्याव सगळ भलं बुरं , मी तुला विसरत चाललोय एवढ मात्र खर तुझ्यासारखा आता मी कारण नसता हसतो कुणास ठाऊक तेव्हा मी हिला कसा दिसतो , तुझी आठवण येते आहे हिला आधी कळत , माझ्या आधी डोळ्यांमधून हिच्या पाणी गळत ,