या व्याकुळ संध्यासमयीं शब्दांचा जीव वितळतो . डोळ्यांत कुणाच्या क्षितिजें मी अपुले हात उजळतो . तू आठवणींतुन माझ्या कधिं रंगित वाट पसरशी , अंधार - व्रताची समई कधिं असते माझ्यापाशीं ..... पदराला बांधुन स्वप्नें तू एकट संध्यासमयीं , तुकयाच्या हातांमधला मी अभंग उचलुन घेई ..... तू मला कुशीला घ्यावें अंधार हळू ढवळावा ..... संन्यस्त सुखाच्या काठीं वळिवाचा पाऊस यावा !