आकाशाकडे पाहावं म्हणजे ते जवळचं वाटत. "विराट" ह्या शब्दाचा अर्थ तेव्हा समजतो.'अमर्याद' शब्द परखायाचा असेल तर समुद्र पाहावा. 'विविधता' शब्द समजून घ्यायचा असेल तर माणूस पाहावा. पण तोही कसा ..... तर आतून आतून पाहावा. मग माणसांची भीती उरत नाही. मग अगदी हलकटातला हलकट माणूस देखील मला तो 'हलकट' म्हणून आवडतो. जीवनावर, जगावर, जगण्यावर असं प्रेम केलं आणि सगळ निर्भय होत. उपमा द्यायची झाली तर, मी विजेचीच उपमा देईन. पृथ्वीची ओढ निर्माण झाली रे झाली कि, ती आकाशाचा त्याग करते. पृथ्वीवर दगड होऊन पडते, पण पडण्यापासून स्वतःला सावरत नाही आणि तेजाचाही त्याग करीत नाही. प्रेम करताना माणसानेहि असं तुटून प्रेम करावं. डोळे गेले तरी चालेल, पण नजर शाबूत हवी. स्वर नाही सापडला तर नाही, पण 'नाद' विसरणार नाही. पाय थकले तरी बेहत्तर, पण 'गती'ची ओढ टिकवून धरीन..... हि भूक कायम असली कि झालं.
: व . पु.
भंगु दे काठिन्य माझे आम्ल जाऊं दे मनींचे; येऊ दे वाणीत माझ्या सूर तूझ्या आवडीचे. ज्ञात हेतूतील माझ्या दे गळू मालिन्य,आणि माझिया अज्ञात टाकी स्फूर्ति-केंद्री त्वद्‌बियाणे. राहु दे स्वातंत्र्य माझे फक्त उच्चारातले गा; अक्षरा आकार तूझ्या फुफ़्फ़ुसांचा वाहु दे गा. लोभ जीभेचा जळू दे दे थिजु विद्वेष सारा द्रौपदीचे सत्व माझ्या लाभु दे भाषा शरीरा. जाऊ दे कार्पण्य ’मी’चे दे धरू सर्वांस पोटी; भावनेला येऊ दे गा शास्त्रकाट्य़ाची कसोटी. खांब दे ईर्ष्येस माझ्या बाळगू तूझ्या तपाचे; नेउं दे तीतून माते शब्द तूझा स्पंदनाचे त्वसृतीचे ओळखू दे माझिया हाता सुकाणू; थोर यत्ना शांति दे गा माझिया वृत्तीत बाणू. आण तूझ्या लालसेची; आण लोकांची अभागी; आणि माझ्या डोळियांची पापणी ठेवीन जागी. धैर्य दे अन्‌ नम्रता दे पाहण्या जे जे पहाणे वाकुं दे बुद्धीस माझ्या तप्त पोलादाप्रमाणे; घेऊ दे आघात तीते इंद्रियद्वारा जगाचे; पोळू दे आतून तीते गा अतींद्रियार्थांचे आशयाचा तूच स्वामी शब्दवाही मी भिकारी; मागण्याला अंत नाही; आणि देणारा मुरारी. काय मागावे परी म्यां तूहि कैसे काय द्यावे; तूच देणारा जिथे अन्‌ तूंच घे
Comments
Post a Comment