सर्व ठिकाणीं.

हसताना जीव घेतेस :

मग तुझं सांत्वन , 

मग निघायची तयारी , 

मग म्हणतेस , " आज तू हास , 

माझाही जीव जाऊ दे . " 

हसतो. 

तू शांतपणे गप्प . 

अखेर त्यातही मीच मरतो. 

मग तुझं लाजणं , 

मग वाऱ्यावर केंस सोडणं , 

उगीच मानेला झटका देणं , 

हज्जार हरकती , हिकमती , हुकमती , 

मधूनच तुझी अस्पष्ट किंकाळी :

" अरेरे ! अयाs s ई  ग s s ! कसा रे तो , 

असा कसा तो ? मरणार होता. 

मरून चाललं नसतं त्याला :

घरी असतील न त्याचे कुणीतरी !

त्यानं जपलं पाहिज स्वतःला . 

त्यांनाच का ? सगळ्यांनीच 

जपलं पाहिज स्वतःला ... हो s s 

प्रत्येकाचं घरी असतंच रे . 

असेलच न कुणीतरी?"

मग तुझं भान हरपणं , 

डोळ्यातल्या डोळ्यांत रडणं , 

जवळ येणं , मला स्वतःला जपणं 

हे हे सगळंच जीवघेणं . 

तुला भेटणं :

पुन्हां पुन्हां मरणं 

घरी , दारी , बाहेर ... शयनीं , 

सर्व ठिकाणीं. 

: सर्व ठिकाणी 

: नक्षत्रांचे देणे 

: आरती प्रभू